گورهای دسته جمعی کانادا؛ از خشم افکار عمومی تا خونسردی پاپ - وبلاگ شیرین

به گزارش وبلاگ شیرین، خبرنگاران، گروه بین الملل: مساله تبعیض های قومیتی و رژیم آپارتاید در غرب موضوع جدیدی نیست. تاریخ سراسر گواه رفتارهای غیر مدنی مدعیان امروزی حقوق بشر و منادیان صلح غربی برای جهانیان است. اما روز هشتم خرداد ماه، خبری منتشر شد که بیش از گذشته این ماهیت را عریان تر از پیش نمود: کشف یک گور دسته جمعی در محوطه یک مدرسه شبانه روزی وابسته به کلیسای کاتولیک در استان بریتیش کلمیبا کانادا که اجساد دستکم 215 کودک خردسال با میانه سنی زیر سه سال در آن مدفون شده بودند!

در پی انتشار این خبر و تأیید آن، کارشناسان حقوق بشر از دولت کانادا و واتیکان خواستند تا تحقیقات گسترده ای در خصوص این کشف هولناک انجام دهند. این گروه از کارشناسان که تعداد آنها به 9 نفر می رسد؛ از دولت اتاوا و واتیکان (مقر کلیسای کاتولیک) خواستند تا تحقیقاتی سریع و دقیق را درباره این گور دسته جمعی که در محل یک مدرسه شبانه روزی کشف شده، شروع نمایند.

از سوی دیگر، 15 وکیل در سراسر کشور کانادا هم شکایتی را بر اساس گزارش های اولیه مبنی بر پیدا شدن بقایای اجساد کشف شده، به دادگاه کیفری بین المللی ارائه داده و به طور رسمی خواهان تحقیق در خصوص دولت کانادا و واتیکان برای جنایات علیه بشریت شدند.

برندان میلر از شهر کلگری که ریاست این گروه از وکلا را بر عهده دارد، اعلام نموده که دادخواست های رسمی خود در همین خصوص را به دفتر کریم خان، دادستان کل دادگاه کیفری بین المللی ارسال نموده است.

وکلا خواهان آزمایشات پزشکی قانونی و مشخص هویت اجساد تازه کشف شده هستند؛ حال آنکه بر انجام تحقیقات قضائی پیرامون شکنجه و آزار جنسی این بچه ها هم تاکید شده است.

در پی بالا گرفتن واکنش ها و اعتراضات مدنی به کشف این گور دسته جمعی، جاستین ترودو نخست وزیر کانادا از کلیسای کاتولیک خواست تا بابت مدیریت مدرسه ای که بقایای 215 کودک بومی در آن کشف شد، عذرخواهی کند؛ درخواستی که نهایتاً منتهی به ابراز ناراحتی جناب پاپ گشت و البته رهبر کلیسای کاتولیک از بیان عذرخواهی سر باز زد؛ موضوعی که خشم مردم معترض را بیش از پیش بر انگیخت.

مدارس شبانه روزی بومیان کانادا شبکه ای از مدارس برای مردم بومی کانادا بود که به وسیله دپارتمان امور سرخ پوستان دولت کانادا بودجه آن تأمین و به وسیله کلیساهای مسیحی کانادا اداره می شد. این مدارس برای آشنا کردن بچه ها بومی با فرهنگ غالب کانادایی و دور ساختن آنها از فرهنگ و زبان بومی قبیله هایشان طراحی شده بود. این مدارس حدود صد سال از 1880 مشغول به کار بودند و حدود 30 درصد از بچه ها بومی (150 هزار کودک) در کل کانادا در آنها تحصیل کردند.

در دهه 1870 هم دولت فدرال کانادا و هم رؤسای قبایل بومیان تمایل داشتند که فراهم کردن امکان تحصیل برای بچه ها بومی در توافقنامه های آنها گنجانده گردد. رهبران بومیان امیدوار بودند که تحصیل در مدارس اروپایی-کانادایی به بچه ها آن ها یاری کند تا مهارت های اجتماع نو را فراگیرند. با تصویب لایحه آمریکای شمالی بریتانیایی در سال 1867 و لایحه بومیان در 1876 دولت موظف شد برای بچه ها بومی امکان تحصیل در مدارس را فراهم آورد تا با اجتماع کانادا همراه شوند. هدف دولت فدرال این بود که بومیان از نظر مالی به خودکفایی رسیده تا بودجه دولتی کمتر صرف آن ها گردد؛ بنابراین دولت با همکاری مبلغان مسیحی تشویق به مسیحی کردن بومیان و خودکفایی مالی آن ها پرداخت. مدارس شبانه روزی که دولت فدرال تأسیس کرد مدارسی نبود که رهبران بومیان در نظر داشتند.

اگرچه دولت اتاوا می کوشد همه بار مسئولیت را متوجه کلیسای کاتولیک کند تا به این ترتیب از اتهام حقوق بشری مبرا گردد؛ اما این مساله یادآور فصل تاریک و شرم آوری از تاریخ کانادا محسوب می گردد که طی آن، بچه ها بومی در راستای ممنوعیت استفاده از زبان مادری، از والدین خود جدا و در مدارس شبانه روزی وابسته به کلیساهای کاتولیک اسکان داده می شدند .

اعتراضات گسترده و تهییج افکار عمومی

کشف این گور دسته جمعی بازتاب گسترده ای در نقاط مختلف دنیا به ویژه در جامعه کانادا داشت. بطوری که معترضین خشمگین، روز یکشنبه با برگزاری تظاهرات، تندیس اگرتون ریرسیون از معماران بناهای مدارس شبانه روزی که در دانشگاه تورنتو نصب شده را واژگون ساختند.

به همین دلیل، روزان کازیمیر رئیس قبیله TteS در شهر کملوپس استان بریتیش کلمبیا گفت: آنچه کشف شده، یک فقدان غیرقابل تصور است که هرگز به وسیله مدیران مدرسه ثبت نشده بود.

رهبران جامعه بومیان کانادا هم در همین روز با صدور بیانیه ای ابراز تأسف پاپ را ناکافی دانسته و خواهان اقدامات بیشتر و جدی تر از سوی کلیسای کاتولیک شدند.

بابی کامرون رئیس فدراسیون بومیان مستقل در ساسکاچوان کانادا هم در واکنش به اظهار تأسف پاپ گفت: همه ما ناراحت و رنجیده خاطر هستیم. چه کسی این حس را نداشته است؟ این (اظهارات پاپ) یک واکنش دنیای مضحک بود.

وی اضافه کرد: چقدر گفتن این جمله برای پاپ سخت بود که بگوید من از شیوه رفتار سازمان من با مردم بومی و دانش آموزان بومی در آن دوران متأسف هستم، ما همگی متاسفیم و درخواست آمرزش داریم.

در ادامه واکنش ها، کارولین بنِت سخنگوی وزارت امور بومیان کانادا این اظهارات پاپ را ناکافی دانسته و گفت: دولت بار دیگر از پاپ و کلیسا می خواهد تا از نقش خود (در این حوادث) عذرخواهی نمایند.

بعضی از اعضای مجلس کانادا هم با ابراز تأسف از این رخداد، خواهان کوشش بیشتر دولت این کشور برای حفظ حقوق شهفرایندان بومی کانادا شدند. جودی ویلسون ریبوند عضو مجلس عوام کانادا، طی اظهاراتی خواهان ایجاد تغییرات ساختاری در سیاست های دولت در خصوص بومی های این کشور شد. این نماینده مستقل ونکوور گفت که علیرغم بعضی اقدامات صورت گرفته از سوی جاستین ترودو، نخست وزیر کانادا در خصوص بهبود شرایط بومی های این کشور اما وی هنوز به قول خود مبنی بر به دگرگونی سیاست های دولت این کشور در قبال بومی ها جامه عمل نپوشانده است.

پای اعتراضات مردمی و گروه های فعال حقوق بشر در کانادا به شکلی گسترده به رسانه های این کشور هم باز شده و به اسم مثال، نشریه پرنس جورج سیتیزن با انتشار گزارشی مفصل، از وعده های عملیاتی نشده دولت کانادا در قبال افراد بومی این کشور و اندازه صیانت از حقوق آنها انتقاد نموده و فرایند استعمار زدایی مورد ادعای دولت کانادا را به چالش کشید. این نشریه خواهان تخصیص بخشی از عایدی حاصل از مالیات های دریافتی دولت به توسعه رفاه افراد بومی در کانادا و توقف اخذ مالیات از آنها شده و این اقدام را نخستین قدم دولت برای جبران بخشی از ظلم روا داشته شده در قبال بومی های کانادا دانست.

با وجود تمام اعتراضات، توماس کالینز اسقف اعظم کلیسای کاتولیک کانادا در تورنتو در گفتگوی ویدئویی با رسانه ها در 6 ژوئن (16 خرداد)، به درخواست جاستین ترودو، نخست وزیر کانادا برای عذرخواهی از بومیان کشور به علت کشف بقایای بچه ها در مدرسه شبانه روزی تحت مدیریت کلیسا و درخواست پاسخ و انتشار اسناد مدرسه شبانه روزی کملوپس واکنش داد. اسقف اعظم کالینز گفت که این درخواست ناعادلانه است و نخست وزیر کانادا باید به کار دولت خود بپردازد و دولت خودش کارهای زیادی دارد که باید انجام دهد!