اسکیزوفرنی جنونی که جوانان را هدف می گیرید - وبلاگ شیرین

به گزارش وبلاگ شیرین، اسکیزوفرنی یکی از 10 اختلال مزمن و ناتوان کننده در بین مردم کشور های توسعه یافته است که اگرچه به اندازه سایر اختلالات روانی شایع نیست، اما علائم آن بسیار ناتوان کننده است.

به گزارش، اسکیزوفرنی یک اختلال جدی، مزمن و از ناتوان نماینده ترین بیماری های روانی است که معمولاً در سنین بین 16 تا 30 سالگی آغاز شده و شیوع آن در آقایان بیشتر است. تفکر آشفته، هذیان و توهم، گفتار یا رفتار غیرمعمول، دوری از اجتماع، عدم تعامل با دیگران و از دست دادن فرصت های شغلی از نشانه های شایع این اختلال است. افراد مبتلا به این اختلال غالباً به دلیل فقدان درک عمومی از این بیماری متأسفانه در اجتماع بدنام می شوند.

تحقیقات نشان می دهد که ترکیبی از عوامل جسمی، ژنتیکی، روانی و محیطی می تواند شانس ابتلا به این اختلال را در افراد افزایش دهد. بعضی افراد هم ممکن است مستعد اسکیزوفرنی باشند و یک واقعه استرس زا یا عاطفی در زندگی ممکن است منجر به این اختلال روانی گردد.

مطالعات نشان می دهد که آسیب پذیری ژنتیکی ممکن است یک عامل خطر برای اسکیزوفرنی باشد. تصور نمی گردد که هیچ ژن واحدی مسئول این اختلال باشد و به احتمال زیاد ترکیب ژن های مختلف باعث می گردد که فرد نسبت به شرایط آسیب پذیر گردد. بااین حال داشتن این ژن ها لزوماً به معنای ایجاد اسکیزوفرنی نیست و ژن ها تنها عواملی نیستند که بر رشد اسکیزوفرنی تأثیر گذار هستند.

مطالعه بر روی افراد مبتلا به اسکیزوفرنی نشان داده است که تفاوت هایی ظریف در ساختار مغز آن ها وجود دارد. اسکیزوفرنی تا حدودی ممکن است به دلیل وجود یک اختلال در مغز باشد.

تحقیقات نشان می دهد که اسکیزوفرنی ممکن است در اثر تغییر در سطح انتقال دهنده های عصبی دوپامین و سروتونین ایجاد گردد.

تحقیقات نشان داده است که اسکیزوفرنی ممکن است در اثر عوارض قبل و هنگام تولد باشد مانند کمبود وزن هنگام تولد، زایمان زودرس و کمبود اکسیژن هنگام تولد.

محرک ها مواردی هستند که می توانند باعث بروز اسکیزوفرنی در افراد در معرض خطر شوند.

محرک ها عبارتند از:

استرس: حوادث استرس زای زندگی مانند دزدی، از دست دادن کار یا خانه، طلاق، سرانجام یک رابطه، سوءاستفاده جسمی و جنسی. این عوامل اگرچه استرس زا هستند، اما به تن هایی باعث اسکیزوفرنی نمی شوند و تنها در افراد آسیب پذیر ریسک ابتلا به اسیکزوفرنی را افزایش می دهد.

سوءمصرف مواد مخدر: مواد مخدر مستقیماً باعث ایجاد اسکیزوفرنی نمی شوند، اما مطالعات نشان داده است که سوءمصرف مواد خطر ابتلا به اسکیزوفرنی یا بیماری های مشابه را افزایش می دهد. بعضی از مخدرها، به ویژه حشیش، کوکائین و آمفتامین ممکن است علائم اسکیزوفرنی را در افراد مستعد ایجاد کند. استفاده از آمفتامین یا کوکائین می تواند به روان پریشی نیز منجر شوند. تحقیقات نشان داده است نوجوانان و بزرگ سالانی که به طور منظم از شاهدانه استفاده می نمایند، در بزرگ سالی به احتمال زیاد دچار اسکیزوفرنی می شوند.

علائم اسکیزوفرنی معمولاً در دو گروه مثبت و منفی طبقه بندی می شوند:

1. توهم

در این حالت شخص چیز هایی را می بیند، می شنود، بو می نماید، مزه و یا احساس می نماید که در خارج از ذهن آن ها کسی نمی تواند آن ها را درک کند. شایع ترین نوع توهم هم شنیدن صداهاست. بعضی صدا هایی را می شنوند که محبت آمیز و دلپذیر است، اما بیشتر اوقات صدا ها همراه با بی ادبی، انتقاد و توهین آمیز و آزاردهنده است. توهم برای کسی که آن را تجربه می نماید بسیار واقعی است حتی اگر اطرافیانش نتوانند آن ها را بشنوند و ببینند.

2. هذیان

بعضی مبتلایان برای شرح توهم خود از هذیان یاری می گیرند به عنوان مثال اگر صدایی را شنیده اند این طور توصیف می نمایند که کسی در حال نظارت بر کار های من است. شخصی که هذیان می گویید ممکن است اعتقاد داشته باشد که مورد آزار و اذیت قرار می گیرد همچنین معتقد است که دوستان و خانواده در پی تعقیب وگریز، تماشا و توطئه علیه وی هستند.

3. پریشانی افکا

مبتلایانی که دچار روان پریشی می شوند اغلب در پیگیری افکار و تبادل نظر های خود مشکل دارند و ممکن است در خواندن مقاله های روزنامه مشکل داشته باشد. این افراد گاهی اوقات افکار خود را مه آلود و مبهم توصیف می نمایند. افکار و گفتار ممکن است به هم ریخته و تعامل را برای دیگران سخت کند. گاهی نیز مبتلایان این طور بیان می نمایند که کنترل بدنشان در دست فرد دیگری است و او است که حرکات و اعمالش را راهنمایی می نماید.

علائم منفی که توسط افراد مبتلابه اسکیزوفرنی تجربه می گردد عبارت اند از:

1. از دست دادن علاقه و انگیزه در زندگی و فعالیت ها، از جمله تعاملات اجتماعی و رابطه جنسی و بدون احساسند.

2. عدم تمرکز، عدم تمایل به ترک خانه و تغییر در الگو های خواب

3. احساس اینکه حرفی برای گفتن ندارند و بی احساسند

تحقیقات نشان داده است که اسکیزوفرنی ممکن است در اثر عوارض قبل و هنگام تولد باشد مانند کمبود وزن هنگام تولد، زایمان زودرس و کمبود اکسیژن هنگام تولد علائم منفی اسکیزوفرنی اغلب می توانند منجر به بروز مشکلاتی در رابطه با دوستان و خانواده گردد، زیرا ممکن است گاهی اوقات با تنبلی عمدی یا بی ادبی اشتباه گرفته گردد. همچنین ممکن است در اثر روان پریشی تغییرات چشمگیری در رفتار فرد ایجاد گردد که باعث ناراحتی، اضطراب، گیجی و شوک اطرافیان گردد همچنین خطر خودکشی در افراد مبتلابه اسکیزوفرنی جدی است.

ازآنجاکه اسکیزوفرنی گاهی باعث اختلال در تفکر و حل مسئله می گردد، ممکن است بعضی افراد تشخیص ندهند که بیمار هستند و ممکن است از معالجه امتناع ورزند. بعضی ممکن است به دلیل عوارض جانبی دارو، درمان را متوقف نمایند، زیرا احساس می نمایند که دیگر داروی آن ها جواب نمی دهد، یا باعث فراموشی و روان پریشی در آن ها می گردد. افراد مبتلابه اسکیزوفرنی که مصرف دارو های تجویزشده را متوقف می نمایند در معرض خطر عود مجدد بیماری هستند. رابطه خوب پزشک با بیمار به افراد مبتلابه اسکیزوفرنی بسیار یاری می نماید تا طبق تجویز پزشک مصرف داروهایشان را ادامه دهند. بهترین درمان برای اسکیزوفرنی ترکیبی از دارودرمانی، درمان روان شناختی (درمانی است که بر تغییر الگو های فکری و رفتاری آشفته تمرکز می نماید) و حمایت جامعه است.

- استفاده هم زمان از درمان روان شناختی و دارو

- در صورت احتیاج مصرف دارو هایی برای مدیریت افسردگی یا اضطراب

- آگاهی از بیماری خود (آموزش فردی)

- انتخاب یک شریک حامی (عضو خانواده یا دوستان درگیر) برای مراقبت

- دسترسی 24 ساعته به یک مشاور

- پشتیبانی برای یافتن و نگه داشتن شغل یا ادامه تحصیل

- کوشش برای داشتن جایی امن و مقرون به صرفه برای زندگی

- حفظ سبک زندگی سالم و جلوگیری از افزایش وزن که از عوارض بعضی دارو های مربوط به این بیماری است.

منبع: تبیان