واشنگتن پست: بایدن باید نفت ایران را جایگزین روسیه کند - وبلاگ شیرین

به گزارش وبلاگ شیرین، وزیر حمل و نقل آمریکا یعنی پته بوتیجیج طی مصاحبه ای با فاکس نیوز در خصوص اینکه آیا بایدن آماده است در خصوص مسائل نفتی با ایران همکاری داشته از قول بایدن گفت که همه گزینه ها در این خصوص روی میز است. مطلبی که با واکنش تحلیلگران و کاربران در توئیتر روبرو شد. بوتیجیج در ادامه گفت: ما همچنین باید مطمئن شویم که در پی راه چاره های دائمی برای مسائل کوتاه مدت فوری نیستیم، جایی که اقدامات استراتژیک و تاکتیکی بیشتر در کوتاه مدت می تواند تفاوت ایجاد کند.

به گزارش خبرآنلاین، اظهارات وی در حالی مطرح شد که فرید زکریا تحلیلگر و نظریه پرداز روابط بین الملل نیز طی مقاله ای تاکید کرد که بایدن باید برای جبران خلا ناشی از عدم حضور روسیه در بازار نفت با لغو تحریم های ترامپ علیه ایران، زمینه های حضور این کشور را در بازار نفت فراهم کند. در مقاله زکریا که در روزنامه واشنگتن پست منتشر شده آمده است:

نبرد در حال انجام است. تنها چیزی که هم اکنون باید دید این است که چه کسی برنده خواهد بود.

رئیس جمهور بایدن نه تنها غرب، بلکه بیشتر جهان را گرد هم آورد. او تحریم های گسترده ای را که تا به امروز علیه یک اقتصاد بزرگ اعمال شده را اعلام کرده است. نتایج از قبل مشهود است. بازار سهام روسیه و روبل واحد پولی این کشور در حال فروپاشی است.

اما علیرغم همه اینها، تحریم های مالی به ندرت کشوری را مجبور به تغییر راستا می کند، چه رسد به اینکه باعث تغییر رژیم شود. در موارد معدودی که به نظر می رسد تأثیری داشته اند - آفریقای جنوبی با آپارتاید، ایران با غنی سازی هسته ای اش - تحریم ها معمولاً به طور گسترده و جامع اجرا می شدند. از آنجایی که بعید است کشور های کلیدی از جمله چین، هند و کشور های حاشیه خلیج فارس روسیه را تحریم کنند، تحریم ها فاقد چنین چیزی درازمدت خواهند بود.

یک راه برای تغییر محاسبات ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه وجود دارد: تحریم صنعت نفت و گاز روسیه. این ابزار برتری پوتین است، منبع ثروت دولت و دلیلی که او ممکن است باور کند که می تواند هر طوفانی را پشت سر بگذارد. تا کنون، نه تنها این موارد دست نخورده به جای مانده اند، بلکه تحریم های مالی با دقت طراحی شده اند تا به روسیه اجازه دهند تا به فروش انرژی به جهان ادامه دهد.

منطق حکم می کند که غرب نمی تواند انرژی روسیه را تحریم کند، زیرا باعث ایجاد یک بحران انرژی مانند دهه 1970 می شود که سبب نارضایتی عمیق در داخل خواهد شد. اما شرایط به هیچ وجه مشابه شرایط مخمصه مانند دهه 1970 نیست. امروزه ایالات متحده بزرگترین تولید کننده نفت و گاز در جهان است واین می تواند تولید و صادرات را افزایش دهد. بایدن نگران است که شبیه جیمی کارتر رئیس جمهور سابق شود، در حالی که موقعیت قدرت او در واقع بیشتر شبیه قدرت پادشاه عربستان سعودی است.

بایدن باید اعلام کند که با تسریع در تولید و صادرات هر چه بیشتر نفت آمریکا برای جایگزینی انرژی روسیه، به این چالش بزرگ در نظم بین المللی پاسخ خواهد داد. با گاز طبیعی باید از نهاد های نظارتی خود بخواهد که تولید را تسهیل کنند و در تامین مالی گاز طبیعی مایع بیشتر کمک کند تا به اروپا صادر شود. او همچنین باید کشور هایی مانند ژاپن و کره جنوبی را تشویق کند تا بیشتر گاز طبیعی مایع خود را به اروپا منتقل کنند. (آن ها منابع انرژی جایگزین دارند.) برخی از این موارد زمان بر است، اما بازار ها به سیگنال ها و عرضه های تازه واکنش نشان می دهند - و قیمت ها کاهش می یابد.

اما این کافی نخواهد بود. بایدن همچنین باید به باز کردن دو منبع بزرگ نفتی که در حال حاضر به اندازه کافی سریع یا به اندازه کافی وارد بازار نمی شوند کمک کند. او باید تحریم های دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا علیه ونزوئلا و ایران را تعلیق کند. در صورت امکان، واشنگتن باید با ایران همکاری کند تا چند شکاف باقیمانده را ببندد و دوباره به توافق هسته ای وارد شود که تمام نفت ایران را به بازار برگرداند. بایدن همچنین باید شخصاً با محمد بن سلمان از عربستان سعودی و محمد بن زاید از امارات متحده عربی (که هر دو این روز ها بی مهری واشنگتن را احساس می کنند) ارتباط برقرار کند، روابط با آن ها را اصلاح کند و از آن ها بخواهد که تولید را افزایش دهند - که در این زمینه کشور های حاشیه خلیج فارس می توانند در کوتاه مدت به بهترین نحو آن را انجام دهند.

همه مخالفت ها را از راست و چپ می شنوم. اجازه دهید به چند مورد اشاره کنم. بخش اعظم این نفت و گاز به سادگی جایگزین انرژی (ممنوع شده) روسیه خواهد شد، بنابراین بعید است که باعث انتشاربیشتر گاز های گلخانه ای شود. حتی یک مزیت زیست محیطی نیز وجود دارد. گاز ایالات متحده متان کمتری نسبت به گاز روسیه تولید می کند و تولید نفت ایالات متحده نیز نسبت به تولید روسیه ضرر کمتری برای محیط زیست دارد. در بسکمک از نقاط، افزایش گاز طبیعی می تواند به این معنا باشد که کشور هایی مانند آلمان می توانند از زغال سنگ کمتری استفاده کنند، یعنی سوختی کثیف تر از هر لحاظ. در واقع، بهترین راه برای کاهش انتشار کربن در کوتاه مدت - با فناوری های فعلی و در مقیاس - جایگزینی زغال سنگ با گاز طبیعی است.

همه این اقدامات دارای جنبه های منفی هستند - برخی نمادین، برخی واقعی. اما حکومت کردن به معنای انتخاب است و حکومت در یک بحران، انتخاب های سخت و دردناک است. کشوری که این مساله را به بهترین نحو درک کرده آلمان است. این کشورکه خط لوله گاز نورد استریم 2 خود را به حالت تعلیق درآورده است، اعلام کرده است که قصد دارد دو پایانه تازه برای دریافت گاز طبیعی مایع بسازد، و اذعان کرده است که ممکن است مجبور باشد از زغال سنگ بیشتری استفاده کند و عمر نیروگاه های هسته ای خود را که قرار بود تعطیل شوند، افزایش دهد. این سیاست ها از سوی یک دولت ائتلافی می آید که دومین شریک مهم آن حزب سبز است که در طول تاریخ در اهداف زیست محیطی خود سرسخت بوده است.

دولت بایدن گفته است که خطرات از این بالاتر نیست و درست است. اگر تهاجم پوتین پیروز شود، ما در جهانی دیگری زندگی خواهیم کرد. پس بیایید مطمئن شویم که او این کار را نمی کند.

هنگامی که آدولف هیتلر به اتحاد جماهیر شوروی حمله کرد، وینستون چرچیل، یک ضد کمونیست به تمام معنا گفت: اگر هیتلر به جهنم حمله کند من چیز خوبی را برای گفتن به شیطان پیدا خواهم کرد. (اشاره به جمله معروف چرچیل: اگر هیتلر به جهنم حمله کند من خواهم گفت که ما باید با شیطان هم پیمان شویم)

تنها کاری که ما باید انجام دهیم این است که برای حمایت از تمام انرژی های غیرروسی اقداماتی انجام دهیم و این تغییر سیاست تبدیل به سلاحی مرگبار خواهد شد که به پاشنه آشیل واقعی پوتین ضربه می زند.